Dziś wyglądam przez szybę
Wielki Ktoś makiem zasiał.
Chmury przegonił,
uciszył żywioły,
wypuścił w niebo
wszystkie dobre anioły.
Ktoś pewnie, gdzieś na Ziemi
też w swoim oknie stoi
patrzy na cudne stworzenia
i się niczego nie boi...
Nie boi się dlatego,
że przecież jeden anioł
jest jego...
O tam!
Pod tym obłoczkiem!
radosnym mruga oczkiem,
a ja nie zdziwiony zgoła
posyłam mu swego anioła...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz